Deze morgen kwamen we heel vroeg aan in Potosi. Oscar, de chauffeur, stond ons al op te wachten en even later zaten we al in de jeep richting Caiza. We genoten van het prachtige uitzicht van de opkomende zon. Om 7.30 uur kwamen we al aan in Caiza. Ik zocht nog even mijn kamer op en dan ging ik naar de mis. De allerlaatste keer... En dat wist ook de Padre. Hij sloot zijn mis dan ook af met een dankwoordje voor mij en ja... de ‘bleiting’ was begonnen en zou niet meer ophouden vandaag én morgen...
De hele dag ben ik bezig geweest met mijn valies. Ja, bij de meeste mensen gaat zoiets snel, maar het was iets wat ik absoluut niet wou doen omdat ik mijn vertrek absoluut niet zag zitten. En maar uitstellen en uitstellen... En nog eens naar het parochiehuis, en nog eens een wandeling door het dorp, en ... Noem maar op.
’s Avonds werd het vreselijk: geween, geween en geween. Zelfs Lia had de tranen in haar ogen, verdrietig omdat ik morgen vertrok.
Om 20 uur kwamen de jongens van het muziekgroepje me halen. Ze wilden een privéconcertje geven en ik zou alles filmen en achteraf opsturen naar hen. Het werd prachtig...
Daarna nam ik nog een douche (lees: drie flessen opgewarmd water...) en kroop ik mijn bed in. Mijn (voorlopig) laatste nacht in Caiza was aangebroken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten