Deze morgen om 6 uur vertrok ik naar Potosi, met het leuke gezelschap van Donia Gema. Bolivia is een gevaarlijk land en ze wilden me absoluut niet alleen zien vertrekken. Gema is een van de regentes van het jongensinternaat en kon zich gerust een weekje vrijmaken.
Gisteren heb ik de uiterste moeite gedaan om zo weinig mogelijk mee te nemen, want alle gewicht moet je dan ook meesleuren. Donia Gema dacht daar anders over: twee grote zakken en drie dekens! Ik mocht dus al gauw van haar overnemen en daar ging m’n plan om weinig te moeten meesleuren! :-p
In Potosi aangekomen, gingen we bijna onmiddelijk naar de plaats waar de bussen uitrijden richting Uyuni. Na een helse rit, op een niet-geasfalteerde weg (!) kwamen we na zeven uur aan. Normaal duurt de rit maar zes uur, maar de hele tijd zijn er mensen die op en afstappen.
In Uyuni gingen we op zoek naar het parochiehuis. De Padre had ervoor gezorgd dat we daar konden overnachten, bij Padre Omar. Een halfuurtje na onze aankomst kwam Padre Johnny aan. We vertelden over onze plannen om de Salaar te bezoeken en hij stelde voor om met hem mee te gaan. Een voorstel waar we gretig op ingingen.
Deze avond verkenden we de stad nog wat en dan gingen we al ons bedje in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten