De grote dag was aangebroken: een bezoek aan de Salaar van Uyuni. Een immense zoutvlakte. Indrukwekkend mooi. Padre Johnny was de ideale gids voor deze uitstap. Eerst gingen we naar een bedrijfje waar ze het zout verwerken tot eetbaar zout. Daarna gingen we de Salaar in, waar ze aan het werken waren. Er zijn werkmensen die grote zoutstapels maken. Die worden later opgehaald door vrachtwagens en naar het verwerkingsbedrijfje gebracht.
Daarna reden we verder door de Salaar, naar het ‘Zouthotel’. Een hotel volledig gemaakt uit zout: de muren, de tafels en stoelen, de bedden, ... Overal waar je keek was er zout. Onwaarschijnlijk bitter koud tijdens de nacht....
Na gegeten te hebben in het Zouthotel gingen we verder. We moesten goed opletten voor de ‘ojos del Salaar’, de ogen van de Salaar, diepe gaten midden in de zoutvlakte. Na een halfuurtje rijden kwamen we aan bij ‘isla del pescado’, omdat het de vorm heeft van een vis. Daar groeien de meest grote cactussen van heel Bolivia. De grootste was 12 meter hoog, maar helaas is hij dit jaar uitgedroogd en voor de helft afgebroken.
Daarna gingen we naar de andere kant van de woestijn, waar flamingo’s verblijven. Helaas waren er op dit moment slechts twee... We reden flink door hoog in de bergen waar er ooit mummies gevonden waren. Deze gingen we eens van dichterbij bekijken.
Uiteindelijk keerden we terug naar het parochiehuis. We reden door de Salaar terwijl de zon aan het zakken was. Adembenemend mooi....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten