De dag was mooi begonnen vandaag, tot ik les gaf in het achtste leerjaar. Er stond een toets op het programma. Ze moesten negen woorden leren en van die negen woorden zou ik er zeven vragen.
Ik legde mijn manier van toetsgeven uit en ze waren absoluut niet akkoord. Het moest op identiek dezelfde manier zoals Rosa (hun leerkracht voor Engels) steeds doet. Ik was daar niet mee akkoord. 7 woorden, dat moeten ze kunnen in ten hoogste 7 minuten. De leerlingen verwachtten werkelijk 20 minuten. Het leidde natuurlijk tot een ‘ruzie’ tussen de hele klas en mij. Nu, ik nam de toets af, op mijn manier, maar al snel bleek dat ze er niets van bakten.
Ik deed een voorstel. Ze kregen 10 minuten om hun woorden te leren. Indien ze dit in stilte konden, kregen ze een nieuwe toets. Indien dit niet zou lukken, dan telden de eerste punten. Daarbovenop moest de ‘leider van de klas’ zijn agenda geven. Hij stoort steeds en trekt steeds de hele klas mee.
Ik gaf uiteindelijk een nieuwe toets, op mijn manier, en ik merkte dat het alleszinds beter ging. Zijn agenda nam ik mee, omdat ik niet in staad ben foutloof een nota te schrijven zonder woordenboek. Maar... Op het einde van de les bleek dat hij een andere agenda had gegeven, die van zijn vriend naast hem, omdat zijn agenda niet in orde was. Nu, hij gaf me dan toch zijn agenda en ik gaf hem een straf: hij moet mij een briefje schrijven, waarin hij belooft zich te gedragen in de klas. Dit briefje zal dienen als ‘bewijs’, want na een gesprek met andere leerkrachten blijkt dat iedereen problemen heeft met hem, zowel op zijn gedrag als op zijn punten. Natuurlijk is er niemand die reageert: vele leerkrachten komen hier om les te geven, hun brood te verdienen en als er een leerling lastig doet, dan trekken ze zich daar weinig van aan. Nu willen ze hem terug naar het zevende leerjaar doen... Een goede oplossing? Neen, ik denk het niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten