Naar deze dag heb ik erg uitgekeken. Vandaag zouden we ‘Parque de Dinosaurios’ gaan bezoeken. Enkele jaren geleden zijn in Sucre voetadrukken gevonden. Na enig onderzoek bleken het sporen te zijn van dinosaurussen. Er was natuurlijk veel interesse en al snel werd besloten om er een park te maken.
Het werd een heel avontuur om er te geraken. Normaal is er elke dag een bus die erheen gaat maar net vandaag was die er niet... Nuja, het is ons toch gelukt!
We kwamen dan uiteindelijk in het park aan. We kregen een rondleiding van een gids. In het park waren de verschillende dinosaurussen nagemaakt. De gids gaf dan bij elke dino een beetje uitleg. De voetafdrukken waren duidelijk te zien op een steil stukje berg. Je kon daar natuurlijk niet bijkomen om beschadiging te voorkomen.
Ik vond de voetafdrukken zeer indrukwekkend, maar ik had toch wel iets meer verwacht van dat park.
In de middag gingen we dan een paar winkeltjes binnen. Ik kijk er al de hele tijd naar uit om mijn charango en tarka te kopen. Een charango is een klein gitaartje waar een supergeluid uit komt. Een tarka is een fluit en dit geluid is nog superder! We gingen dus verschillende winkeltjes binnen om de prijzen wat te vergelijken.
Daarna gingen we naar het kerkhof. Het kerkhof in Sucre is heel bekend. Het is een beetje te vergelijken met het kerkhof in Parijs, waarvan de naam me momenteel intglipt, maar dan nog 10 keer zo mooi. Daar aangekomen stond er een jongen die vroeg of hij ons mocht rondleiden. Natuurlijk! Deze jongen bleek in het achtste leerjaar te zitten. ’s Morgens gaat hij naar school en ’s middags en in het weekend geeft hij rondleidingen op het kerkhof om een centje te verdienen. Kun je je dat inbeelden? 13-14 jaar... Maar hij deed het wondergoed.
Daarna gingen we dus mijn inkopen doen. Heel vreemd: de prijzen van de charango’s waren op een uur tijd 200 bolivianos de hoogte ingegaan! Ze hadden door dat een gringa (een blanke) zou kopen en dan schieten de prijzen de lucht in. Nelly ging dan maar alleen binnen, vroeg de prijzen en riep me daarna ook! Uiteindelijk heb ik alles voor een eerlijke prijs kunnen kopen.
Daarna keerden we terug naar Potosi. Een busrit van drie uur.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten