Vandaag keerde ik terug naar Caiza. Om 15 uur was de bus. ’s Morgens gingen we nog naar de markt van Uyuni. De woensdag is er steeds een supergrote markt met vanalles en nog wat, maar vooral groenten en fruit. Dat is echt zo leuk om daar naartoe te gaan, ookal heb je niets nodig. Daarna keerden we nog even terug naar de mijnen. Nelly wou me de niet-toeristische kant van de mijnen ook laten zien. We kwamen een paar mijnwerkers tegen, die ons onder onze voeten gaven omdat we daar niet mochten komen, maar voor Nelly is niets verboden! :-p We vroegen hen heel vriendelijk of ze stenen hadden met mineralen in, waar ik een stukje van mocht hebben. Ik kreeg zilver, brons, zilver en ‘estranjo’. Tot op heden ken ik de vertaling nog niet van dit laatste mineraal. Echt super, ook voor de kinderen. Ik denk dat ze dit zeer intressant zullen vinden.
Tijdens alle busritten heb ik al heel wat kunnen nadenken waarover ik les zou kunnen geven eens in België, want ik wil dat het meer wordt dan enkel maar een reisverslag. Ik heb zelfs al een superidee voor moederdag! Maar ik moet er natuurlijk eerst nog met meester Thomas over praten.
Daarna ging ik nog even op internet, terwijl Nelly ging koken. Na het eten gingen we na ‘Voixes Libres’. Dat is een organisatie van een paar Zwitsers die werken met straatkinderen. Ze denken dat ze de wereldverbeteraars zijn, maar uiteindelijk verdienen ze geld op de rug van de Bolivianen. Ze zijn hier amper drie maanden per jaar. De rest van de tijd werken er steeds Bolivianen, maar steeds voor drie maanden, zodat ze er geen kosten aan hebben. Nuja, het was eens leuk om te zien. Het is net vaderdag vandaag en voor die gelegenheid hebben ze de hele nacht taarten gemaakt om daarna te verkopen. Wel 150 taarten!
Daarna ging ik terug naar Caiza... Morgen beginnen de activiteiten van de goede week en daar zou ik graag bij zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten