Vandaag zijn Veronica en ik gaan wandelen. De natuur is hier zo prachtig en het is zo heerlijk om erdoor te wandelen. Ik vroeg haar of ik echt sportieve kleren moest aantrekken en ze zei van niet: “Sandalen en een korte broek zijn goed, we gaan enkel in de rivier wandelen.’ De betekenis van rivier is natuurlijk niet te vergelijken met de Belgische betekenis. In de rivier waarin we zijn gaan wandelen stond er af en toe een plasje water, meer niet. Nuja, al snel begonnen we de bergen in te klimmen. Ik had daar dus absoluut niet de goede schoenen voor aan. Maar goed, het ging wel.
Als je hier wandelt moet je voornamelijk opletten voor de ontelbare cactussen. Je moet echt kijken waar je je voeten zet en hopen dat er geen naald verborgen zit in de grond. Na een aantal lichte prikjes door mijn schoenen, werd ik keihard geprikt in mijn enkel. Wat een ongeloofelijke pijn! Nog geen minuut later was er een dikke bobbel op mijn enkel, keihard. De angst zat er dik in dat er een deel van de naald in mijn been zat, maar dat bleek achtera gezien gelukkig niet het geval. Het was enkel maar een giftige cactus... Lia zegt dat de bobbel binnen enkele dagen zal verdwijnen.
Na twee uur en een half waren we al terug. Ik heb dan lekker gegeten (brood met ei!) en daarna gaan uitrusten, want zolang wandelen is op deze hoogte nogal vermoeiend!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten